بازگشت کاروان به مدینه

 

اشک‌ْفشان، در غم نورِ دو عین آمدم

مدینه راهم نده که بی‌حسین آمدم

وای حسین کشته شد(2)

 مدینه من، زائر گلوی ببْریده‌ام

جای سم اسب را، به چشم خود دیده‌ام

وای حسین کشته شد(2)

 مدینه من دیده‌ام دو شاخۀ یاس را

دو شاخۀ یاس را دو دست عباس را

وای حسین کشته شد(2)

 مدینه، من زخم دل، زخم تن آورده‌ام

ز هیجده یوسفم، پیرهن آورده‌ام

وای حسین کشته شد(2)

مدینه، خون دل و چشم تر آورده‌ام

خبر ز چوب و لب و طشت زر آورده‌ام

وای حسین کشته شد(2)

 مدینه هفتاد داغ، بر جگر آورده‌ام

نه اکبر آورده‌‌ام، نه اصغر آورده‌ام

وای حسین کشته شد(2)

 مدینه بر زخم ما، همه نمک می‌زدند

گهی به زخم زبان، گهی کتک می‌زدند

وای حسین کشته شد(2)

موضوع: بازگشت کاروان به مدینه،